Een wapen en vlag voor Nes aan de Amstel en de Nesserpolder
De DR zoekt nog naar een geschikt moment om het schild en de vlag officieel aan de inwoners te presenteren en het startschot te geven voor de ‘uitrol’.
TOELICHTING
Het ontwerp is gemaakt volgens de wetenschap van heraldiek waarbij alle kleuren en symbolen een specifieke betekenis hebben.
De gevoerde kleuren en metalen
Het azuur (blauw) verwijst primair als natuurlijke kleur naar het water van de Amstel en naar de
lucht boven Nes. Daarnaast verwijst azuur (‘waarheid’) als heraldisch symbool naar de nuchtere
realiteitszin, waaraan in Nes steeds veel waarde werd (en wordt) gehecht.
Het goud in de vorm van een instekende punt verwijst naar de nes, landtong of landneus waarnaar
Nes is vernoemd. Daarbij verwijst goud (‘rijkdom’) naar het inkomen dat dit land en het water Nes
in het verleden hebben gebracht: de eens zo vruchtbare grond van de Bovenkerkerpolder, die later
bovendien inkomsten aan de bewoners van Nes bracht in de vorm van naar Amsterdam verscheepte
turf.
De natuurlijke en kunstmatige stukken op het schild en de vlag
De zwaluw verwijst naar de migratie van Nes naar de Swaluwebuurt en de uiteindelijke
samensmelting daarmee. In enig jaar vóór 1520 werd de Amstel ter hoogte van het huidige
Nessersluis gestrekt door het doorsteken van de daar gelegen landtong.[1] De naam ‘Nes’ bleef
aanvankelijk aan beide nieuwe oevers in gebruik. Zo sprak men tot ver in de 18e eeuw aan de
Utrechtse kant nog van buurtschap ‘Nes gelegen aan de Amstel onder Waverveen’; later pas
‘Nessersluis’. Aan de Noord-Hollandse kant is de naam Nes steeds gebleven, ook tijdens de
noordwaartse migratie. Het huidige Nes is gesitueerd op de oorspronkelijke locatie van de
Swaluwebuurt. De heraldische betekenis van de ‘swaluwe’ blijft hierbij niet onvermeld: die brengt
moed en geduld aan.
De kerktoren verwijst ernaar dat zich in Nes/Swaluwebuurt door de eeuwen heen de enige kerk
tussen Ouderkerk en Thamen bevond. Reeds in 1631 werd een statie genoemd. Het eerste
‘preeckhuis’ stond in de Swaluwebuurt.[2] In 1774 werd een nieuwe kerk in gebruik genomen ter
hoogte van het huidige Cantina del Corazon. Opmerkelijk is, dat het vroege preekhuis en de eerste
kerk nimmer zijn overgegaan naar het protestant geloof. Initieel waren dit dan ook ‘schuilkerken’
waarvan aan de buitenkant niet gezien mocht worden dat het een kerk betrof. Vanaf 1889 verrees
de door Joseph Cuypers ontworpen huidige kerk, die een duidelijke Roomse signatuur heeft.
De molen verwijst naar de droogmakerij, het waterbeheer en de veenwinning en agrarische activiteiten in de polder. De straatnamen van de ‘nieuwbouw’ verwijzen naar deze molens.
De kat symboliseert de huidige verbondenheid met de buurtschap De Zwarte Kat en de historie achter het ontstaan van dit buurtschap en de unieke ‘uitspanning’ café de Zwarte kat en haar vorige hoedanigheden.
Literatuur
1- A.C. Bijsmans. Geschiedenis van het verdwijnen van de ware nes. Amstel Mare 1994; 5(2): 2-17.
2- J.W. Groesbeek. Amstelveen – acht eeuwen geschiedenis. Amsterdam; Allert de Lange, 1966: 94-
96.